ძალიან ემოციურია ნინა
სიჩუმე ხომ ყველაზე მეტყველია.
ხანდახან ხო გამოგონება ერთადერთი გზაა სიცოცხლის გასაგრძელებლად
მელოდია კი ჩუმი, ლამაზი და ოდნავშესამჩნევია-მიყვარს შენი ფიქრები

საჩემო განწყობა, ლამაზია.

ასე გეთქვა, ნული არ გეკადრება შენ, პოეტი თუ გგონია თავი.
ლექსს არ ვიცავ, დასაცავი არაფერია და არც შენთვის გასაგები.
რა რითმა ადამიანო, რომელი სიმაღლიდან იყურები?
რითმით ვიწონებ თავს მე?
ან ვინმეს ვეტოლები?
რითმებით შენ იჟონგლიორე და ნუ გაგიცვდება.
ზრდას ვერ მატყობ? :))))
რა ზრდა? მე აქ უკვე „მომკლეს“
და შენი გამოსვლა ჩემ საფლავზე მიფსმას ჰგავს :))))
ლიტ საიტია? უი, უკაცრავად.
მეც მაქვს გაბრაზების უფლება.
რას მამადლი რომ კითხულობ?
წლებია თავფურცელზე ვმუშაობ ავად, თუ კარგად და მავალებს ჩემი პასუხისმგებლობა მაქსიმალურად ვიკითხო.
შენ რა გრჯის? ამიარე გვერდი.

რა შუაშია არ მომწონა. გაცვეთილი ბანალური რითმები  და სიტყვებიც. არაფერი რაიმე ახალი. რაც ურაკპარაკი შეიქმნა  ვკითხულობ შენს ნამუშევრებს ზრდა არანაირი :)

რა იყო, მიხეილ,  ყულფი დამიკიდე თავის გასაყოფად?
თუ ყურადღებას იქცევ მარტივად?
:))))

0

ნაცნობი თემა, ახლობელი ტკივილი ლამაზი შესრულებით.

მომეწონა მომეწონა, გამოგონებასაც ნიჭი უნდა ძამა.

ალბათ სჯობს ადამიანი ისეთი მიიღო, როგორიც არის.
კარგია.

ძალიან მომწვდა, მომხვდა და მეახლოვა.
თუმც ადრეც მაქვს წანაკითხი.
მაგრამ ეტყობა ახლა სხვა ტალღაზე ვარ აBორტყებული:)))))))))

ჩვენ ყველა გამომგონებლები ვართ. გამოვიგონებთ და მერე განვიცდით. რომ ისეთი არ აღმოჩნდა, როგორიც გამოვიგონეთ.