ახლა როგორა ვარ?
ძალზე ამღვრეული,
როგორც წვიმის შემდეგ,
მთიდან მომდინარე,
წყალი კიარადა,
შავი ქვა და ღორღი.
გგონია, რომ
წვიმა მოვარდნილა, თქეში
და იმიტომ?
გგონია, რომ
მალე გადაიღებს?
არა, გეუბნები:
ჩემთვის "არასოდეს გამოიდარებს"
და აღარც "მზე ამოვა",
ვეღარც ვერასოდეს ვნახავ,
"შვიდფერ ცისარტყელას",
წვიმის რკალისებურ მზისსხივებისმზიდეს...

სწორედ ექვს დღეს ვწერე,
მაგრამ მეშვიდესაც არა შეიცვალა, ჰოდა...

ჩემი გადამრჩენი?_მხოლოდ ჩემი ღმერთი,
ღმერთო, გადმომხედე!