| ავტორი: წერტილი. ჟანრი: პოეზია 8 აპრილი, 2020 |
••••https://youtu.be/ju9TqdqpJLE••••
აქ ხარ?
........
თვალებისდახუჭვით ჩააბნელე - ილუზიური არსებობა და უკუნში - შეგრძნებებს გამოყევი არსის უკიდურესობაში გადმოხტი.
გულისაჩქარებად გარდასახულ - ფერისცვალებად იხმაურე ! ჩემი ყველა წერტილი - უსწრაფესი სიჩქარით ერწყმის სამყაროს ქაოსს, და თითქოს წარმოშობის სიღრმეში ჩავყვინთე.
ბრძოლა ყოველი წამის - ჩასუნთქვა ამოსუნთქვით, ენერგიათა ქაოსს კვეთს სიყვარული - ჩემი სიცოცხლე არსებობასთან ერთად ცეკვავს და ამიტომაც პრიმიტიულია ყველაფერი - კაცმაცუნა - კარიკატურული არსებობის.
ჩემი სხეული იმდენად შორს მიფრინავს, არსებობა ვერ ახერხებს დაეწიოს ჩემს - წინასწარგაუთვლელ მოძრაობას.
ვიცინი , რადგანაც - ყველაფერს ვგრძნობ.
მე შემიძლია ბოლო ხმაზე დავიყვირო და ჩემი ხმა ისევ ნამსხვრევებად აქცევს - ილუზიურ სიმშვიდეს.
და როცა ვტირი, ნაპრალებს ვავსებ - ჩემი - სამყაროსეული სევდით.
ყოველი წამი, ახალი სიცოცხლის დასაბადებლად იბრძვის და მე ვერწყმი მატერიას - სულად.
ენერგიის ნაკადები ერთმანეთის მიყოლებით - ამოხეთქავს და ჩემი მოძრაობები ცეკვად ერწყმის - მარადიულობას.
განცდის სიმძაფრე - აგიჟებს - შენს აცახცახებულ ნერვებს და დამამშვიდებელ ღიმილად გიცეკვებ ისევ.
სამყაროს ფესვებად - მარადიულ ორგაზმად - სიყვარულს ერწყმი, როცა ბოლომდე შეგიძლია გაიხადო პიროვნულობა და ბოლომდე მიენდო - არსებობის მრავალფეროვნებას.
სხეული ათრთოლებულ - შეხებად განვიცდი აწმყოს.
აქ არაფერია ისეთი, რაც არ დაწვავს - შენს - გაცვეთილ არსებობას და არ გარდაქმნის მარადიულ - დაბადებად.
სიკვდილის კოცნით სიცოცხლედ გარდავისახე და ახლა - მუდმივ არსად ვცეკვავ სამყაროს კიდეზე .
მე შემიძლია - სხეულში შემოგიძვრე და შენს გულს ჩემი სულის გველი შემოეხვიოს სიყვარულის - ტანჯვად, მოწამლულ ვნებებად ახმაურებულ სიგიჟედ - მიყ•ვარ•ხარ.
ჩემი გრძნობების - ხმაურიანი სიგიჟე დაგაყრუებს , თუკი - მზად არხარ ნაკუწ ნაკუწ აგაფხრიწო, ჭრილობებში - დაჩირქებული წარსული.
ტკივილები კი ისევ მეტაფორულ სიხარულად იღიმიან - ვარსკვლავების სიმხურვალეში.
შემეხე - სიღრმის ვნებებად, უკიდურეს - დაძაბულობად რომ სამყარომ კიდევ ერთხელ შეძლოს დაბადება.
სუნთქვისშემკვრელ კოცნად - სხეულის დაქუცმაცებით განვიცადე ყოფიერება.
შენი თითები - ფესვებად გადაეხლართა ჩემი სხეულის - დაძაბულ - ნერვებს .
შეშლილია ჩემი სიყვარული !
და ხომ იცი აქ თუ გამოხტები - ვეღარასოდეს შეძლებ გაღწევას.
აქ არ არის - უკან, არანაირი დაბრუნება. სიბრალულად არ ავტირდები, დავცინი - გამოზოგილ , ულუფებად დანაწილებულ ვნებას.
ჩაყვინთე ჩემში .
რაო? - შიშის დემონი ხომ არ - გქაჩავს ილუზიური - სიცოცხლისკენ გადაყლაპულ სიცარიელედ?
ისევ მეცინება, რადგანაც - როცა უკანასკნელად - შეგეხები - სამუდამო მატერიად ქცეულ - ნაპრალში გაიჭედები.
ან, უბრალოდ - გადმოხტი - ჩემში - ამოისუნთქე, სანამ დაიხრჩვე - ვაკუუმში კვდომად - სიცარიელედ.
ამოისუნთქე - სიყვარულად.
ამოისუნთქე!
••••• https://youtu.be/2vquLiBCQa0 ••••
კომენტარები |
ილუსტრაციები |
რეცენზიები |
|
4. თითქოს არეული ტექსტია, მაგრამ იმ მუსიკის ფონზე, რა ლინკიც უდევს ავტორს- ყველაფერი თავთავის ადგილას დგება და "დრუჟნად" მიისწრაფის ენტროპიისკენ :) ვერასდროს ვერ ვხვდებოდი ასეთ მუსიკას რატომ უნდა უსმენდეს ადამიანი (და ეს მოსატევებელი ცოდვაა). ლექსი კი ვთვლი რომ ღირს მეორედ გადაკითხვად და ამას გავაკეთებ ახლა მეც :) თითქოს არეული ტექსტია, მაგრამ იმ მუსიკის ფონზე, რა ლინკიც უდევს ავტორს- ყველაფერი თავთავის ადგილას დგება და "დრუჟნად" მიისწრაფის ენტროპიისკენ :) ვერასდროს ვერ ვხვდებოდი ასეთ მუსიკას რატომ უნდა უსმენდეს ადამიანი (და ეს მოსატევებელი ცოდვაა). ლექსი კი ვთვლი რომ ღირს მეორედ გადაკითხვად და ამას გავაკეთებ ახლა მეც :)
3. "და როცა ვტირი, ნაპრალებს ვივსებ ჩემი სამყაროსეული სევდით." "და როცა ვტირი, ნაპრალებს ვივსებ ჩემი სამყაროსეული სევდით."
2. დავიბენი,დავიკარგე.... დავიბენი,დავიკარგე....
1. დროსა და სივრცეში არეული ტექსტია :)
დროსა და სივრცეში არეული ტექსტია :)
|
|
მონაცემები არ არის |
|
|