მიდის გოგო სავსე მკერდით,
აშოლტილი მიაქვს ტანი,
დავწვებოდი მასთან ერთი,
მარტოოდენ ერთი ღამით.

მიდის... მიაქვს ქუჩა გოგოს,
ერთი ნახვით არჩენს უძლურს,
დავკოცნიდი ახლა, როგორც
ამორძალის მკლავს და ძუძუს.

ვფიქრობ ასეთ სილამაზეს
არ გაუვა ყავლი... არა,
ღვთისმშობელი იმის სახეს
მჯერა, იქაც დაიფარავს.