"ქარის მოტანილს ქარივე წაიღებსო"
                                                                ქარის წაღებულს?!
ქარი ააგლიჯავს ჩემს ვნებას სახურავს
და ითარეშებს დილამდე ჩემში,
მერე გარიჟრაჟზე საბანს დაგხურავს,
იქნება სინანული, ცრემლები, თქეში.

ტკბილ სიზმარს გისურვებდი, გახსოვს?
მგონი სამი კოვზი შაქრით.
მგონი ძველ პასაჟებს აქსოვს
ფიქრი, ჩვენ კი დროსთან ერთად გავქრით.

მიმართვა - უჩვეულოდ გაცვეთილი,
მზერა კი - რაღაც არაშენებური.
ცხოვრების ლექცია და გაკვეთილი:
ჩვენი მერცხლის ბუდე, არაშენებული.

მლაშე შეგრძნებებს კარგი რითმა ისევ არ მოყვა,
სიზმრიდან, ჩემო, შენი სუნი ისევ გადმომყვა.