"გაზაფხული შემოსულა, ლენ,
ბუდეები გაუწყვიათ ჩიტებს..."

მურმან ლებანიძე.

გაზაფხული შემოსულა ლელ...
მიდი სადმე დაემალე სევდას,
აღარა გავს ეგ მკლავები ხმელს
და მაგ ტანით, წყალჩამდგარი ხე დგას.

მიდი მაგრად მოეხვიე ლელ...
დედამიწა ორსულია ახლა,
ვეღარ დაგრევს მარტოობა ხელს
ამ გაზაფხულს იის სუნი ახლავს...

გაზაფხული შემოსულა ლელ...
არად უღირს საფლავების დარდი
შემოუსევს წითელ ყვითელ ფერს,
ნუ იტირებ მხოლოდ ისე ადი,

რომ არ მისცე დავიწყებას გზა...
ცოცხალიხარ ესეიგი ძლებ
და მიზეზიც არ ყოფილა სხვა!
გაზაფხული შემოსულა ლელ...