|
მეუდაბნოვეს მოთხრობები ზერელედ წასაკითხი არ არის და აი რატომ...
გარეული ტახის ჯაგარს თილისმად იყენებენ რიგი ხალხები.
"აი, ეს სამი ღერი ღორის ჯაგარი ძირს დაყარე, და რა ხიფათიც უნდა გელოდეს, გადარჩებიო. " - ასეთია თქმულება, რომელიც ბევრ მითში და ზღაპარში წამიკითხავს.
რწყილი და ჭიანჭველა გაიხსენეთ, რა გადაიტანა რწყილმა რომ ღორის ჯაგარი მოეპოვებინა და ძმობილი ჭიანჭველა გადაერჩინა. - ამ ქართულ ზღაპარში მისი ჯაგარი გადარჩენის სიმბოლოდ გვევლინება. ტახი, ძველი მეგრელების ტოტემური ნიშანი იყო. დროშაზეც კი ეხატა.
ჰომეროსის ილიადაში არის ერთი საინტერესო ეპიზოდები: ტახი ზევსისა და ჰელიოსის შესაწირია, თვით ღმერთების შესაწირი. ასევე მახსოვს ეპიზოდი, როცა ბურვაკს ჯაგარს ააჭრის ერთ-ერთი გმირი და ზევსის მიმართ იწყებს ლოცვას, რათა უმოწმოს რომ ბრისეისთვის ხელი არ უხლია, შემდეგ ყელს გამოღადრავს ბურვაკს და ზღვაში აგდებს. თეთრ ეშვიან ტახებს სწირავს აქილევსი ჰეფესტოს. ღმერთმა ტრაჯაპატიმ ტახის სახე მიიღო და დედამიწა ააყირავა, და ა.შ. აღმოსავლურ ჰოროსკოპში ნიშნეულია ტახის წელიწადი.
რისი თქმა უნდოდა ამ მოთხრობით ავტორს? - აი ეს არის მთვარზე მთავარი. ჩემი აზრი ასეთია:
ტახი პერსონაჟის ოჯახის ტოტემად იქცა, ლამის წმინდანად, ოჯახის მფარველად, მისი ჯაგარი ოჯახის კეთილდღეობის სიმბოლოდ. ოჯახს გავლენიანი მეგობრები გამოუჩდნენ, მფარველები, მაგრამ რა ხდება ? ოჯახში ბავშვი არ არის, ვერ მრავლდება, წინ ვერ მიიწევს, ცოლი აღერღილია, ყველაფერი წკიპზე ჰკიდია. ... და ქვეცნობიერად პერსონაჟი იწყებს ამ წარსულის გადმონაშთი ტოტემის წინააღმდებ ბრძოლას და თითქოს იმარჯვებს კიდეც... მეტიც თავიდან იშორებს ტოტემს და სწორედ იმ მამაკაცის სახლში იდებს ბინას ტახის თავი, სადაც ცოლის ღალატის საფრთხე ყველაზე მეტია.... და ოჯახიდან განდევნილი ტოტემი ისევ აჩვენებს თავის ძალას. აღკვეთს ღალატის მცდელობასაც კი და ცოლი ეძებს გზას ქმართან დასაბრუნებლად. არ აქვს მნიშვნელობა იმას ვის ჭერქვეშ იქნება ტოტემი, ის მაინც დათას ოჯახის მფარველობას აგრძელებს. ესაა ანი და ჰოე ამ მოთხრობის.
მე ასე გავიგე და ამიტომ მომეწონა.
ჯონათან ''დაკვირვება'' მეუბნება,რომ თქვენ მე გვერდში მიდგახართ და ამისთვის დიდი მადლობა!
^_^
მადლობა, ჩემო ძვირფასებო:)
ნეფერტარ, გაკოცეთ:* ნეტრებკო არ მქონდა მოსმენილი. მართლაც ყვითელი კაბა აცვია და ფლეიტისტიც კარგად მოსჩანს. გაიხარეთ. მისტიკაა ჩემთვის ერთგვარი:) სიამოვნებით მოვუსმინე:*
რენუარ. . რენუარ. . რენუარ. . <3
მე აქ ხშირად ვარ
5.
ჩემია, შემოდგომა ჩემია,
და ყვითელ მოტივზე ვსეირნობ.
მაცალეთ, შემოდგომა მაცალეთ,
სენიორ!
-თქვენ რომ დამიხატეთ ვერსალი,
მე ძეწკვზე ვატარებ წინანდალს.
არა ვარ მე არც ლიტერატორი და არც კრიტიკოსი , როგორც უბრალო ერთი რიგითი მკითხველი ჩემს სუბიექტურ აზრს გულწრფელად გამოვხატავ:
თქვენი ადრინდელი მოთხრობების (მითუმეტეს აგერ მიდევს წიგნი ," ლიტერატურული ქარვასლა" სადაც არის თქვენი ნაწარმოები "სიკვდილის აჩრდილი"-ის წაკითხვის შემდეგ ეს ნაწარმოები "ღორის თავი"-არ მომეწონა, რა თქმა უნდა სათაურიდან დაწყებული მთლიანობაში, არ აქვს მნიშვნელობა არც დამაჯერებლობას და არც მოცულობას ვერც პროზად აღვიქვი, ხოლო ღორის თავის, თემის გაიუმორისტულობა არაეთიკურად მიმაჩნია დღევანდელ დღეს. თუ გურულებზე წერდი ჯობდა ცხენის თავი დაგეწერა . გურიაში იციან ხეზე ცხენის ქალას ჩამოკიდება, ბევრჯერ მინახავს.
თქვენ რომ კარგად წერთ და ჩემი რჩეული პროზაიკოსი ბრძანდებით ამას მტკიცება არ სჭირდება თუმცა ეს ვერ მოვიწონე.
მაპატიეთ.
ნიიიკ, მოგკლავ! :)
ის მეგობარი ქალები მანამდე ერთი მასა იყო და ქეიფობდნენ. :)))
„ის ორი ანგელოზი ჩემია და ნებისმიერს დავთხრი თავლებს, იმათ გამო!“ - ეგაა რა
დედის გული მაინც სხვა რამეა
ოღონდ ის მაინც ვერ გავიგე ან სად იყვნენ ის მეგობარი ქალები აქამდე და ან ახლა ვინ დაპატიჟა
დანარჩენი კი კარგი მოთხრობაა
მომეწონა
ამ ნიკოლაევნასაც თავიდანვე ამ კაცთან დაეჭირა საქმე, რას შეაწუხა ამდენი ხალხი ვაა :)
კარგად არ მახსოვს რომელ ლექსზე, მაგრამ სასიამოვნოა რომ რაღაცნაირად ჩაგრჩათ ^_^
ფორთოხლის გოგონა,როდესაც აქ პირველად შემოვედი თქვენი და კიდევ ერთი ადამიანის კომენტარი დამხვდა ჩემს პირველ ლექსზე... რატომღაც ჩამრჩა ის პირველი...
ლექსი კარგია,თუმცა ანანეს დავეთანხმები იმ მცირე შენიშვნაში,უჩვეულოდ ჟღერს "წავლიან",ეს ბუნებრივიცაა..
ძალიან დიდი სიამოვნებით წავიკითხე...
...მთლიანად შემიპყრო
"სუნთქვის შემგროვებელი" არ მომეწონა. არაფერი არ ჰქონია მეორე ტურში გასასვლელი. ინტერესიც არ გამჩენია ავტორის ვინაობით დავინტერესებულიყავი.
ჩვეულებრივი, რიგითი ერჯერადია. პარდონ თქვენთან რენუარ... მაგრამ ძალიან ცუდად არის "გაშიფრული." სხვა მოთხრობებიც უნდა წავიკითხო, ჟიურიზე მინდა შთაბეჭდილება შევიქმნა, ისედაც ეჭვი მეპარებოდა მაგათ გემოვნებაში და მგონი არ ვცდებოდი.
ის იყო უნდა მეკითხა - " შენ რა,დისერტაციას წერ? ფიზიკოსობა,გადაგიწყვეტია,თუ რა? ", რომ ავტორმა ტალახიანბოტებიანი "დაკვირვება " ამოიყენა გვერდით და "დასკვნაც" დადო :
"თქვენ , ადამიანებს გგონიათ,რომ უნდა მიაგნოთ ვინმეს, ვინც თქვენ გაგათბობთ, სინამდვილეში კი - თქვენ უნდა იპოვოთ ადამიანი, ვინც თქვენივე სითბოს უბრალოდ გარე სამყაროს მოსტაცებს, მიიღებს, შეინახავს და უცვლელად დაგიბრუნებთ უკან."
რაღაცით მარადისობის კანონს ენათესავება ეს კანონი (დასკვნა).
ცოტაც, ცოტაც
ხანდახან ესეც ემართებათ ზმნებს... დიდ პოეტებთანაც <3
გმადლობთ მეგობრებო ^^
წავიკითხე კომენტარები,
სათაური "სუნთქვის შემგროვებელი" უკვე არ მიზიდავს. ბევრი იყო აქ "მზის შემგროვებელიო", "დარდების შემგროვებელიო" ასეთის და ისეთის შემგროვებელიო...
ოღონდ ეს ყველა მაგონებს "ადამიანთა სევდას" - სევდის შემგროვებელი რომ ჰყავს გოდერძი ჩოხელს - აი იმას. ნაღდი არის ჩოხელი, დანარჩენი ყველა მისი ფსევდო ვარიაციაა. კაი ჰო, წავიკითხავ რენუარის ხათრით მაგ სუნთქვის შემგროვებელს, მაგრამ არა მგონია მომეწონოს. აზრსაც აქვე დავდებ ძალიან მოკლედ, - თუ მეუდაბნოვე არ გამიბრაზდება.
5 ქულა.
არაჩვეულებრივია. ხომ ზუსტად თავის ადგილზეა ყოველი სიტყვა, მაგრამ თუ კასტა დივას ფონზე წაიკითხავ სუნთქვას იწყებს.
ანნა ნეტრებკო: https://www.youtube.com/watch?v=yiGpm56Bi8s
ჩეჩილია ბარტოლი https://www.youtube.com/watch?v=pmwAEIq44YQ
მარია კალასი : https://www.youtube.com/watch?v=B-9IvuEkreI
მონსერატ კაბალიე: https://www.youtube.com/watch?v=8MfUsCP6d3U
ბმულების მათთვისაა, ვისაც ოპერა უყვარს.
დინამიკური თხრობით თითქოს გაშეშებული კადრები გააცოცხლა ავტორმა.
თავი, რომელმაც არ იცის სად მიდის, რაღა თავია :)
რენუარ, ნება მიბოძეთ არ დაგეთანხმოთ.
დამაჯერებლობა ნამდვილად არ აკლია ამ ამბავს. არ ვიცი რა ეპიზოდი არ მოგეწონათ ამ ამბიდან დამაჯერბლობის კუთხით კიდევ, მაგრამ ის მაგალითი, რაც თქვენ მოიყვანეთ
თუკი ამ გოგოს გათხოვების ამბავსაც გადაიკითხავთ, მიხვდებით რომ ეგ გოგო "სპასობნი" იყო მსგავს საქციელზე
მითუმეტეს ეს წასვლა მხოლოდ "პალაჟენიის" დამყარებისთვის უნდოდა და წამდაუწუმ სინჯავდა მესიჯებს
აი მის მიერ მოწონებული ლუკას ანაზდად შეხვედრისას, ყველა არა ( ღმერთმა დაგვიფაროს), მაგრამ მინიმუმ 30% ასე მოიქცეოდა ( მსგავსი ქარაფშუტული წინაპირობების გათვალისწინებით )
სუნთქვის შემგროვებელს კი აუცილებლად წავიკითხავ , ისედაც ვაპირებდი ყველა მოთხრობის წაკითხვას და განსაკუთრებით მაგისას :)
მეუდაბნოვეს კი ვეტყვი რომ:
სიამოვნებით წავიკითხავდი სრულ 15 გვერდიან ვერსიას. თუ ეს შესაძლებელია რასაკვირველია
მუხა
პოეტურ-ლიტერატურულ იდეოლოგიური ბრძოლა თითქოს არსებობს,თუმცა ერთი საწყისი და ძირითადი საფუძველი აქვს ძველსა და ახალსაც,მასში იმ პერიოდის მენტალური პრინციპები მთლიანად ჩანს,რომელ პერიოდშიც იქმნება შემოქმედება,მაგრამ წყარო იგივე რჩება...
ხვალ როგორი ლექსი დაგვჭირდება? ეს კითხვა გვაერთიანებს ჩვენ
დიდი მადლობა,მუხა *
იქ, სადღაც, ლევილიც ჩანდა...
(წერს ქარი ლავანდის ფურცლებზე,
ფლეიტის პარტიას "ნორმადან")- ლამაზი, დახვეწილი.
რაღაც არ ჩანდით მადამ.)-კარგია!
მაწვნის ქილასავით დღე მომეწონა, ოღონდ ზმნა წავლენ რატომ გაწირე ასეთი ფორმისთვის? :(
სიზმრების მომენტი ბუნდოვანია. წარმატებები.
|
