|
ნიაკო სუსტი კრიტიკა თუ პუბლიციტიკაა
ამის მეტი თუ არაფერი იცოდი, რას გადაჭამე სამი დღის განმავლობაში მთელი საიტი?
შენ ამბობ:
შექმნა - ეს არის ამოსუნთქვა, გათავისუფლება, ან როგორც გურამ რჩეულიშვილი წერდა, „ვნების სიმძაფრე“...
იქნებ იმ შენს არმოწონებულ ლექსებშიც ამოისუნთქა ავტორმა?
სუნთქვა და ამოსუნთქვა ხომ სუბიექტურია
და საერთოდ, რამდენიც გინდა წერო და აკრიტიკო ახლა ან ამის დამწერი, ანდა სხვა ვინმე, ყველა ლექსს ჰყავს თავისი მომწონებელიც და დამწუნებელიც.
კეთილი სურვილებით და ნებისყოფის მოკრების სურვილებით მე
ძლიან მომეწონა, განსაკუთრბით პირველი.
ეგზისტენციალური აფეთქება სათაურიდან ბოლო სიტყვამდე :)
მე მომწონს განცდების გადმოცემის მანერა და ემოცია, რომელსაც შენი ლექსები ატარებს.
მოგიკითხე ძმა :)
გულის სიღრმიდან აფეთქრბული წვიმა.
გაიძვერასგან უნდა ისწავლო, თუ როგორ არ უნდა იყო გაიძვერა.
მე ასე ვფიქრობ.
ალბათ იწვიმებს და... ახლა იწვიმებს და...
უნდა იწვიმოს და...
წვიმს.
იკა მაგას ვგულისხმობ მეც ძმაო. თუ ანამ გამოიყენა და არ გაააკრიტიკეს მე რატო უნდა გამაკრიტიკონ ამ სიტყვის გამოყენების გამო
"გაიძვერა ღამე" კარგია
მოვიკითხე გილო
ფილოსოფიურ-ფსიქოლოგიური ნაწერი, პროზის ელემენტებით.
რამდენი უცხო სიტყვაა...
|
