|
ძალიან კარგია!
დილით საყდარს ვაშენებდე,
საღამოსპირს სანთლებს ვქნიდე,
ლოცვებს ფრთებზე ვაწებებდე
ანგელოზებს _ სარკმლის ჩიტებს
საოცარი შიმშილის და წყურვილის შეგრძნება (გრძნობა არა ) მაწუხებდა.
ადამიანი ხომ მუდმივ ძიებაშია -გეთანხმები, პიროვნებას მეტი სურს გაიგოს "საკუთარი" მე,ადამიანის ცხოვრების მთავარ მონაპოვრად გონება გამოცხადდა, ამიტომ ის თავად არის საკუთარი თავის ბატონ-პატრონი თავად უნდა აირჩიოს გზა საით წავიდეს ..
საინტერესო ადგილას შეწყდა თხრობა , დაველოდები გაგრძელებას.
ჭა. გულიანა. _ ძაალიან დიდი მადლობა თქვენ <3
:))))))))))))
კარგია, თუმცა ცოტა მოკლედ ჯობდა.
"ერთ ჭიქაზე მათხოვარ ლოთებს," - რაღაც არ მომეწონასავით. შეიძლება " ჭიქა არყის მათხოვარ ლოთებს" სჯობდეს. ან ღაღაც ამის მსგავსი. რაწ შეეხება ნაწერს, მომეწონა და კარგი მგონია.
თაზო ქიზიყელი...:-* მადლობა
მუხა. _ არა, მაინც უნდა დავაკონკრეტო პასუხი.
თამარას არაფერსაც არ ვერჩი. პირიქით, ძალიანაც მეცოდებოდა სულ და ახლაც...
კაბას რაც შეეხება და სხვა დანარჩენსაც, უბრალოდ აღვწერე,
ტახტიც...
მიშა რატიანი _ ძალიან დიდი მადლობა თქვენ!
ისე, მოვსინჯე და დავდე.. აზრი მაინტერესებდა.. არ ველოდი საერთოდ თუ წაიკითხავდნენ..
ეს მოზრდილი ჩანაწერები დავშალე ნაწილებად, სწორად შენიშნეთ, სამივე ერთ მთლიანობას ქმნის და გაგრძელებაც აქვს. <3 მადლობა კიდევ, სტიმულისთვის, თავდაჯერებულობისთვის და ა.შ.
აჰა თამარ, შევცვალე გურამი ტატოთი, გაგიწიე ანგარიში. ;)
ჭა. <3 _ ძალიან დიდი მადლობა.
იასონ, :) :)
მუხა. _ ასევე დიდი მადლობა
მეუდაბნოვე, მაგისთანა "ბრალდებები" ჰარირამამც "წამომიყენა" და ნეფერტარიც ხშირად მისწორებს წინადადებებს. მე მგონი ეს უფრო ჩვეულების ამბავია და არა იმის რომ რაღაცას არასწორად ვწერ. კი, მართალი ხარ, შეიძლებოდა ნაჩვევი ხერხით დამეწერა. მაგალითად ასე: "თითქოს ამ ქალიშვილთან შეხვედრამდე არასოდეს შეეგრძნოს დროის დინება". მაგრამ ამისთანა რამეს რომ შევხედე, რა ვიფიქრე იცი: გაათრიე აქედან-მეთქი! ამ სახით ესაა ჩვეულებრივი, გამომშრალი და მოსაწყენი ფრაზა. ახლობლებს განა ასეთი წინადადებებით უყვებიან ისტორიებს? აკადემიური სტილით ლაპარაკობენ ნაცნობ-მეგობრებში? მეც მასე მინდა, ანუ მკითხველთან ნორმალური ენით ლაპარაკი და არა გრამატიკისა ან ლიტერატურის სახელმძღვანელოსავით. იმნაირად, როცა სიტყვებს ზოგჯერ "თავისუფალი" წყობა აქვთ ხოლო აზრი უფრო კონტექსტიდანაა გასაგები და არაა ბოლომდე დაღეჭილი.
გასაგებია რომ, როცა ადამიანი აკადემიური ფრაზებით დაწერილი წიგნების კითხვასაა მიჩვეული, მისთვის სხვანაირი მიდგომა უჩვეულოა. მეც მივბაძავდი მაგ აკადემიურ ენას რამე შედეგი რომ ჰქონდეს. მაგრამ რომ ვუყურებ რა "მოწონება" აქვთ თანამედროვე ცნობილი ავტორების მაგნაირად დაწერილ ტექსტებს, აღარ ვჩქარობ.
ხოლო თუ შენ დინამიურობა მოგეწონა, ეს ფრიად სასიამოვნოა ჩემთვის. მთავარია მკითხველს შენი დაწერილის ბოლომდე წაკითხვა უნდოდეს. დანარჩენს მოევლება.
სხვათაშორის, გამოთქმა "არც ოდესმე" გურულიდან "თარგმანია". ორიგინალია: "არცა როის"(არც როდის).
არ ვიცი სეთი საოცარი ლექსი რაღაც ციფრებით როგორ უნდა შეაფასო ადამიანმა.
ალბათ - "პურად შენი არსობისა".
და "დაიბადას" ალბათ "იშვა" სჯობს. უფრო გამართლებული მგონია.
გავითვალისწინებ ... მადლობა :)))
რას ერჩი საწყალ შეშლილ თამარას, მთლად რომ გაანადგურე და დ ა მ პ ა ლ ი კაბა ჩააცვი,
გაბრიგინებული ტახტი, ან ეს რა გამოთქმაა.საშინაო სასაუბრო ენა არ მოუხდა ამ მოთხრობას.
''იოჰან, შენ ახლა გძინავს, მე კი'' ძალიან მოხიბლული ვარ.
|
