|
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
კარგია, ჩემები მართლა ახვევდნენ ყელტიტველებს ნაჭერს ყელზე))
სიზმარივით ლექსია...
კარგია, მიყვარს ეს ფშავ-ხევსურული კილოზე ლექსები.
არ არსებობს დედაზე დაწერილი ცუდი ლექსი, დედაზე დაწერილი ყველა ლექსი თავისებურად კარგია.
აფხაზეთზე ყოველთვის შოთა ნიშნიანიძის „აფხაზური კანტატა“ მახსენდება, რომელსაც თავის დროზე მსახიობი დიმიტრი ჯაიანი კითხულობდა ძალიან ემოციურად.
https://www.youtube.com/watch?v=EZ8kdE-xR6c
1990-იანი წლების დასაწყისიდან, მას მერე, რაც წერა-კითხვა ვისწავლე, არაერთი ქართველი და აფხაზი პოეტის ლექსი წავიკითხე აფხაზეთზე, მაგრამ ნიშნიანიძის ლექსზე უკეთესი არსად შემხვედრია. შეიძლება ვინმემ ჩემი ეს სიტყვები გადაჭარბებულად მიიჩნიოს, მაგრამ ვფიქრობ, შოთა ნიშნიანიძის „აფხაზური კანტატა“ ყველაზე ცნობილი ლექსია - აფხაზეთზე დაწერილებიდან!
მე ოთხმოციანელთა თაობის წარმომადგენელი ვარ! - იმ ოთხმოციანელთა, რომელთაც ბავშვობა წაართვეს, რომელთაც ომების მეტი არაფერი უნახავთ. ჯერ იყო ეგრეთ წოდებული „სამოქალაქო ომი“, შემდეგ აფხაზეთის ომი, შემდეგ კიდევ ერთი - აგვისტოს ომი.
დღეს ჩემი სოხუმი სევდისფერია... სოხუმელი არ ვარ, ფოთელი ვარ, მაგრამ სოხუმი ჩემთვის ისეთივე მშობლიურია, როგორც ფოთი.
1991 წლის გაზაფხულზე - საქართველოს დამოუკიდებლობის გარიჟრაჟზე, სოხუმში ვისვენებდი მშობლებთან და ბაბუასთან ერთად. მაშინ ჯერ კიდევ არ იყო დაკარგული აფხაზეთი, ჯერ კიდევ ქართველები აკონტროლებდნენ სიტუაციას ადგილობრივებთან ერთად.
ახლაც თვალწინ მიდგას თვალწარმტაცი ბუნება, ზღვის პეიზაჟი, ლამაზი გოგო-ბიჭები ერთმანეთს ესიყვარულებოდნენ, გულში იკრავდნენ ერთმანეთს, ლექსებს უძღვნიდნენ აფხაზეთს, სიმღერებსა და ცეკვებს დახვეწილად ასრულებდნენ. მერე კი...
მერე ჩვენ შორის მესამე ძალა ჩადგა და გაგვთიშა, გაგვთიშა მხოლოდ დროებით. აფხაზეთის ომში იყო ისეთი მომენტებიც, როდესაც ქართველი აფხაზს იფარებდა თავის სახლში და აფხაზი ქართველს.
ქართველებმა და აფხაზებმა ერთად უნდა ვიცხოვროთ, ჩვენ ერთმანეთის გარეშე მერმისი (მომავალი) არ გვაქვს. დარწმუნებული ვარ, აუცილებლად დადგება ის დღე, როდესაც ჩვენს გულებში სიყვარული დაბრუნდება.
აფხაზეთის სიყვარულმა ლექსების მთელი ციკლი შემაქმნევინა აფხაზეთზე, გთავაზობთ ერთ-ერთ მათგანს:
ძმაო ქართველო, დაო აფხაზო...
,,ვარადას“ ვუსმენ სულგანაბული,
ამ მიწის ცრემლმა არსად გამიშვა...
და მახსენდება: ჩემი მამული
როგორ იბრძოდა ცხუმთან, ტამიშთან.
აღარ ტარდება ისინდი ჩვენში,
მესამე ძალამ ისე გაგვთიშა;
ნაღდ ქართველთა და აფხაზთა ხელში
სხვა პეწი ჰქონდა სოხუმს, სხვა ნიშა.
თუმც გაგვიფრინდა მშვიდობის მტრედი,
დროებითია ჩვენი გათიშვა,
ვარ მადლობელი ყველა იმ დედის,
რომელმაც გმირი ჯარისკაცი შვა.
მე ფსოუს წყალი კიდევ მწყურია,
ოცნების წყარო თუ არ დამიშრა,
მჯერა: ვიხილავ დიოსკურიას,
ფოტოც დამრჩება ალბომს სანიშნად.
ძმაო ქართველო, დაო აფხაზო,
ხელი ჩამჭიდეთ, არსად გამიშვათ,
რომ სათანადოდ მეც დავაფასო
ის, ვინც იბრძოდა ცხუმთან, ტამიშთან.
ოთარ რურუა
სულში ჩამწვდომი სტრიქონები...
უსაშველო მონატრება, დედა-შვილობა
მეც ჩამეღვარა გულში, ჟოლოს კისელის ნაირი ბლანტი სითხე :((
სიყვარულით სავსე, ტკივილი,მონატრება. ++
ღმერთმა გაგაძლიეროს ყველა სიკეთით.
სულისშემძვრელი.
დიახ, გზები შეუცნობელია, მცნებები კი – შეცნობადი. რომ ადვილად გავიგოთ და შევასრულოთ.
დდდ
და ვინ არიან ეს აჭარის მტრები? ვინ ითხოვს მაგ ყველაფერს? კონკრეტული სახელები და გვარები სეგიძლია დაწერო?
საინტერესო ამბები გაირკვა
რა დაუნდობლები ვართ ....
ეს კაცი იყო პრეზიდენტობის კანდიდატი! (მართლა)
სამწუხაროდ, ავირჩიეთ კრუასანი :)
გმადლობთ, რომ წაიკითხეთ.
ორმხრივია)
კარგად წერთ... თქვენი მხატვრულობა საინტერესოდ იკითხება სათავისო ბუნებრიობით. თავისუფლებითა და სადავეებით.
\"სინანულის ჭა\" რა კარგია რომ ვერ თუ არ ავსებს. სინანულით... ჭა მხოლოდ წყურვილმოსაკლავსაწაფველი უნდა იყოს.
\" როცა კარგად იცნობ საგანს, გესმის მისი არსიც\"
\"წაგებ-მოგების მათრახს რაც შეეხება ეს ვიგულისხმე, რომ ადამიანში რაც არ უნდა იყოს ანუ (ბიჭი) ვინც არ უნდა იყოს ბოროტი, მკაცრი, უგულო, ტირანი, მანიპულატორი და ა.შ არ აქვს მნიშვნელობა მათთვის მაინც გამოჩნდება ისეთი გოგო, რომელიც შეძრავს მათ სულის სხვადასხვა მხარეს და გარდაქმნის.\" :)
თუ კეთილსახოვნად გარდაქმა კარგ მადლიერებას გამოხატავს არა მარტო ადრესატისადმი და ეს იქნება ნამდვილი; მოგებაც ალბათ იმ სამებასავით დარჩება (\" მე ,შენ და ღმერთი\") რომ ქვია.
თქვენს პერსონაჟებთან ერთად წარმატებებს გისურვებთ.მშვიდობა თქვენდა.
\"ათი მცნება\" მომხვდა თვალში და დავინტერესდი. :) წავიკითხე პარალელები და მაკავშირებელი აზრები ყოველთვის საინტერესოა. პირველადვე რაც თავისდაუნებურად მეფიქრა, იყო ის, რომ თითქმის ყველა ადამიანი სიბრძნის და სინათლის კვლევებშია.
სინამდვილეში მორწმუნეთა სამკითხველო ბუნების ზებუნებრიობაა და ის არ იკითხება არსად, გარდა მის დაკვირვებასა და მოსმენაში. ღმერთმა ყველანი სულიერებაში გაგვაძლიეროს რაც არ უნდა \"ეშმაკი გვიჯდეს სახლში ან გონებაში. \"
კარგია როცა ხედვები და ქმედებების პარალელებიც ურთიერთკავშირშნი არიან და არ ვრჩებით ერთგვარ შეხედულებათა წარმოდგენის სადისკუსიო თემების შექმნილ თხზულებებად და საზეპიროებად. რადგან 21 საუკუნემდე მოღწეული კაცობრიობისათვის, მაინც
\"შეუცნობელია გზანი უფლისანი\"
\"სად მთავრდება კალამი და სად იწყება მაგიდა.
ეს ალბათ მახეა,
ჰაერი ყველაფერს ყოფს და აერთიანებს\"...
საინტერესო ავტორი...
ყოჩაღ, მარიკოს.ანგინის პრევენციისთვის ზრუნავს წიწილაზე.რა კეთილია, ამ ლექსივით?!
ეს კაცი(ეს როდინაძე) არის საპრეზიდენტო კაცი. დარწმუნებული ვარ ,ქვეყანას ეს უშველის, არამარტო გამოიყვანს კრიზისიდან, არამედ, აღადგენს ნიკოფსიიდან დარუბანდამდე! გამოიღვიძე ერო. ჯერ კიდევ, გვაქვს დრო.
ბედნიერია შენი დედიკო,ოთო,ახლაც!
დავისუსხე . ბოლო კუპლეტი ჰო საერთოდ
კარგი ლირიკაა, ზედმეტი გულაჩუყებების გარეშე.
მადლობა, ჯონათან ^^
|
