|
ყოჩაღ :)
ტკივილიანი ნაწერი....მომწონს +2
მაგარია!
ღმერთო გიცანი !
შენ ის არ ხარ, ვისაც ელიან.
ღმერთო, შენ მაინც !
გევედრები, ნუ მიმატოვებ !
ღმერთო გიცანი !
და დრო არის ახლა დაზამთრდეს...
ფანჯრის რაფაზე შემომდგარმა მაინც გიცანი....
ქარი ისევ ქრის და შენ ვიცი არ მიმატოვებ.
მე თვალებს ვხუჭავ,
სარკმელს ვაღებ !
მე შენ მოგყვები ! -
და, სულ პირველად,
ბედნიერი,
ასე ვიძინებ !
)+
ყოჩაღ!
კარგია++
ბოლო პერიოდია, რასაც ვკითხულობ საგრძნობლად გაქვს მომატებული, რაც მახარებს :)
არავის დაუჯერო, ჩემო მეგობარო, თუ ლექსებზე აუგს გეტყვის :) ასე ძალიან ბევრი ვერ წერს და იმედია, დააფასებენ.
გემრილი ლექსები გაქვთ.
ძალიან მაგარია!
გაიხარე დავით. :)
მართლაც გულწრფელი, შიშველი ემოციის კასკადია აქ, და მხატვრულ სახეებზე არ მიფიქრია.
მეც დიდად არ მიყვარს, როცა ამბობენ, "მთავარია ადრესატს მოეწონა", და მაინც... ეს ის შემთხვევაა. :)
მადლობა რომ ასე გჯერა ჩემი შესაძლებლობების. შემდეგში მეტს ვიმუშავებ, როგორც იტყვიან, "ვიმეცადინებ და მომავალ წელს მოვალ." :))
10 კომენტარი ძალიან ცოტაა...
საოცარი ლექსია!
ძალიან ემოციურია, მაგრამ... :)))
გასაგებია, რომ პოეზიის აღქმა სუბიექტურია და მაქსიმალურად ვცდილობ, არ დააკომენტარო - "აქ პოეზიაა არაა" ან რამე ამდაგვარი.
უბრალოდ, ვფიქრობ, შენ გაცილებით მეტი შეგიძლია, ვიდრე გულის ნადების ასე პირდაპირ გადმოტანა, ყოველგვარი მხატვრული სახეების გარეშე.
მხოლოდ ემოცია არ კმარა, პოეზიას ქმნის სწორედ ის, რაც შენ დააკელი ნაწერს - ესაა ჩემი აზრი და მომიტევეთ :*
ეს ლექსი შევიდა ,,ქრისტიანული პოეზიის მე-6 ფესტივალის კრებულში. საბავშვო ქრისტიანული ლექსები.
შენს თავს უნდა ჩასძახო სიტყვები და თუ ექოდ გამოგეხმიანა ე.ი შენია)
ძალიან კარგია!
კარგი ლექსია. იმ ური-ს დავეთანხმები, "ადიელა" მეც ცუდად მომხვდა ყურში. "ფეჩი" - არა. :)
:)
სარანგულია,როგორც იტყოდით :)) ++
თვალებში თევზები მომეწონა,კარგი მიგნებაა :)) ++
მერამდენედ ვამბობ: ეს ბიჭი წერს ძალიან კარგად.
სულ ორი კომენტარი. :(
ბევრს კარგავთ, მოცულობა ნუ შეგაშინებთ, "ფიფალ". :)
ბრავო!++
ისევ ისეთი დამხვდა ყველას თავშესაფარი,
ზოგს მარმარილოს კიდე ბოჭავს,ზოგან ძეძვია.
მოკვდა მეზობლის ახალგაზრდა ბიჭი სხვის სახლში,
მოკვდა ბაბუა
და მე ბაბუ უფრო მეწყინა.
და გეგონება არაფერი მომხდარა ირგვლივ,
მზის სუნი ჰქონდა ხეებსა და
ტკბილი ალუბლის,
ალბათ გაზაფხულს შეეპარა ქარში სიცივე.
ალბათ ეს ქარიც სიკვდილს უფრო მეტად ამძაფრებს.
და სიცოცხლეში დაბრუნება სულ უფრო მიჭირს,
რომ ბაბუასთან ერთად ბიჭიც დავასაფლავე.
"მოკვდა ბაბუა
და მე ბაბუ უფრო მეწყინა" ძალიან მომეწონა :)) თითქოს მთელი ლექსი ერთ მშვენიერ მუსიკას მიჰყვება, სიამოვნებით ჩავიკითხე.
+++++
|
